Bardzo dawno temu, tak dawno, że nie pamięta tego żadna żywa istota na ziemi ani roślina, ani zwierzę, szedł sobie na przełaj przez świat Szklany Człowiek. Szklany Człowiek był bardzo duży, bardzo dobry i bardzo mądry.
Ja nie umiem odmawiać”, mówi 36-letnia Iza, od której znajomi wciąż pożyczają pieniądze.
„Po prostu nie umiem”, podkreśla dobitnie, by dać mi do zrozumienia, że klamka zapadła i już nic nie da się z tym zrobić. Minę ma niewinną, oczy okrągłe, dłonie wyrażają: co mi zrobisz, taka moja uroda.
Czasy się zmieniły, na szczęście psychologia stała się istotną, docenianą nauką. Jednak nowe pokolenia rodziców co dzień stają do nierównej walki z błędami przeszłości.